صفحات کتاب در مقابل مانیتور

تا زمانی که مهارت های شناختی در زمینه ی مطالعه ی عمیق به طور مشابه به اندازه ی مطالعه های کوتاه و پرشی در صفحه های وب توسعه نیافته و پرورش نیابد، ممکن است نسل های جدید در هنگام خواندن مطالب، نتوانند از تجربیات بیشتر در زمینه خواندن استفاده کنند. چراکه  اکثریت نسل های جدید، با فراوانی اطلاعات در بستر اینترنت مواجه هستند و همین موضوع نیز باعث شده تا همه روزه از موضوعات مختلف و اغلب پیش پا افتاده، مطالبی را به طور سطحی مطالعه کنند و همین امر سبب بوجود آمدن اختلالاتی برای مطالعه ی عمیق در آنها شود.

مطالعه از صفحه نمایش مانیتور بهتراست یا صفحه ی کتاب؟

برای پاسخ این سوال در یک جمله، می توان گفت که پذیرش هر دو طرف این معادله، می تواند برای کودکان مفید باشد. اما برای بررسی تخصصی تر این موضوع باید بدانیم که خواندن، یک مهارت آموخته شده است که مستلزم توسعه شبکه های عصبی خاص می باشد.

می توان گفت امروزه افرادی که در طول روز مطالعه ی عمیق دارند، به احتمال زیاد اعضای متفکر جامعه در این زمان هستند.

نگرانی عمومی در مورد توانایی کودکان و نوجوانان عصر دیجیتال برای خواندن هر مطلبی به جز مطالب صفحه نمایش، در بین بسیاری از خانواده ها و فعالان این زمینه ها دیده می شود و البته شواهد زیادی وجود دارد که نشان می دهد ما باید چنین نگرانی را جدی بگیریم.

در سال 2016، بنیاد ملی هنرهای ایالات متحده گزارش داد که نسبت بزرگسالان آمریکایی که حداقل یک رمان در سال 2015 خوانده اند از 43.9 درصد در سال 1982 به 43.1 درصد کاهش یافته است.

در سال 2018، یک دانشگاه آمریکایی گزارش داد که در سال 1980، 60 درصد از دانش آموزان 18 ساله مدرسه هر روز کتاب، روزنامه یا مجله ای را که برای مدرسه اختصاص داده شده بود، می خوانند. تا سال 2016، این مقدار به 16 درصد کاهش یافت. این درحالیست که همان دانش آموزان کلاس دوازدهم گزارش دادند “شش ساعت در روز برای پیام کوتاه، در رسانه های اجتماعی و آنلاین” صرف می کنند.

ماریان وولف، کارشناس سواد و عصب شناس، اظهار می کند که مطالعاتی که به واسطه ی صفحه نمایش و در شبکه های اجتماعی صورت می گیرد، فرآیندهای شناختی که پردازش کندتری را نیاز دارند مانند تفکر انتقادی، تأمل شخصی، تخیل و همدلی که همه بخشی از خواندن عمیق هستند، را شامل نمی شوند.

حواس پرتی های مداوم که توسط رسانه های اجتماعی ایجاد می شوند و از طرفی دسترسی فوری به منابع متعدد اطلاعات، انگیزه کمتری برای انباشتن دانش خود و داشتن تفکر انتقادی در بین نسل جدید به ارمغان آورده است.

اما با این اوصاف، ماریان وولف به جای آنکه در این زمینه موضع دفاعی بگیرد، ما را تشویق می کند که هر دو را بپذیریم. بزرگتر ها به عنوان والدین و معلم، می توانند به فرزندان و جوانتر ها کمک کنند تا خواندن عمیق را در بین آنها توسعه دهند.

وولف به همراه دیگر افرادی که در زمینه ی آموزش دوران کودکی نسل جدید، فعال هستند توصیه می کند که سواد کاغذی را از دوران کودکی، به فرزندانتان ببیاموزید. او ممنوعیت دستگاه های دیجیتالی و رسانه های اجتماعی را را توصیه نمی کند، اما توصیه می کند که در عوض ما باید زمان استفاده آنها را به طور مرتب یاد آوری کنیم و زمان و مکان را برای خواندن کتاب از روی کاغذ برای کودکان در نظر بگیریم.

می توانیم شیوه های خواندن خود را با کنار گذاشتن تلفن های هوشمند، برای گم شدن در یک کتاب، برای فرزندان و کم سن و سالها الگو قرار دهیم.

اما سوال دیگری که ممکن است مطرح شود اینست که معلمان راهنمایی و متوسطه چگونه می توانند به مطالعه کنندگان بی تجربه کمک کنند؟ این مشکل به احتمال زیاد به این دلیل است که دانش آموزان می توانند بخوانند اما آنها نمی خواهند بخوانند زیرا فکر می کنند که لزومی به انجام این کار نیست و برای یادگیری نیازی به مطالعه نیست. از طرفی به دلیل اینکه مطالعه ی زیادی نداشته اند، این کار برای آنها دشوار خواهد بود. اما از آنجا که این مشکل برای بسیاری از دانش آموزان حل نشدنی به نظر میرسد، اما می توان با راهکار های ساده با آن مقابله کرد.

گوشی همراه را خاموش کنید و به مطالعه بپردازید

اولین اقدام وولف برای کمک به مطالعه بهتر دانش آموزان مقاطع بالا، پروژه ای از 2011 تا 2013 بود که توسط دولت تأمین شد و هدف آن تقویت “انعطاف پذیری در خواندن” بود.

او متون پیچیده ای را به کمک سایر متخصصان بوجود آورد که دانش آموزان را تشویق می کرد تا هنگام خواندن به صورت انتقادی فکر کنند. در این آزمایش دانش آموزان دستگاه های تلفن همراه خود را به مدت دو ساعت خاموش کردند.

وولف در سال 2013 نیز در دانشگاه کوئینزلند آزمایشی به نام “تاب آوری در خواندن” را انجام داد که در این آزمایش افزایش نرخ مطالعه به صورت تصاعدی بود.

میزان رضایت دانشجویان از این دوره از سال 2008 تا 2012 بین 64 تا 75 درصد متغیر بوده است. هنگامی که پروژه انعطاف پذیری خواندن معرفی شد، سطح رضایت کلی به 86 درصد رسید.

تنها نسل پرورش یافته در عصر دیجیتال نیستند که با متن های بلند مشکل دارند. در عصر حاضر، بسیاری از مردم با خواندن عمیق مشکل دارند و این را کاری دشوار می دانند.

همه ی افرادی که از این مشکل رنج می برند و قصد دارند تا مهارت مطالعه ی عمیق خود را بازیایند،  می توانند از همین امروز ساعاتی را اختصاص دهند تا دستگاه های دیجیتالی خود را خاموش کرده و فضا و زمانی را برای احیای مسیرهای عصبی مغز خوداختصاص دهند.

همانطور که وولف استدلال می کند، مهارت های “خواندن عمیق” که شامل فرایندهای شناختی کندتر و زمان بر هستند برای زندگی متفکرانه حیاتی می باشند.