تاریخچه تلفن های همراه

تلفن همراه

تلفن همراه یک دستگاه دستی بی سیم است که به کاربران امکان برقراری و دریافت تماس می دهد. در حالی که نسل اولیه تلفن های همراه فقط می توانستند تماس برقرار کرده و دریافت کند، تلفن های همراه امروزه کارهای بیشتری انجام می دهند و مرورگرهای وب، بازی ها، دوربین ها، پخش کننده های ویدئو و سیستم های متنوع را در خود جای می داده اند.

همچنین، در حالی که قبلاً تلفن های همراه عمدتا به عنوان “تلفن همراه یا تلفن بی سیم” شناخته می شدند، تلفن های تلفن همراه امروزی به دلیل خدمات صوتی و داده های اضافی که ارائه می دهند، “تلفن های هوشمند” نامیده می شوند.

همانطور که گفته شد اولین تلفن های همراه فقط برای برقراری و دریافت تماس استفاده می شدند و آنقدر ابعاد بزرگی داشتند که حمل آنها در جیب غیرممکن بود. این تلفن ها از RFID اولیه و سیستم های بی سیم برای انتقال سیگنال PSTN استفاده می کردند.

پس از آن، تلفن های همراه به شبکه ی سیستم ارتباطات موبایل (GSM) مجهز شده و قادر به ارسال و دریافت پیام های متنی نیز شدند. با تکامل این دستگاه ها، ابعاد آنها نیز کوچکتر شد و ویژگی های بیشتری مانند سرویس پیام های چند رسانه ای (MMS) اضافه شد که به کاربران امکان ارسال و دریافت تصاویر را می داد.

اکثر دستگاه های دارای قابلیت MMS مجهز به دوربین نیز بودند که به کاربران اجازه می داد تا عکس بگیرند، زیرنویس اضافه کنند و آنها را برای دوستان و اقوامی که آنها نیز دارای تلفن های مجهز به MMS بودند، ارسال کنند.

نسل بعدی تلفن های همراه، به اضافه ی امکانات پیامک و ویژگی های دوربین، تلفن های همراه با قابلیت دسترسی محدود به اینترنت بود که وارد بازار شدند. اولین مرورگرهای تلفن های همراه، اختصاصی بودند و فقط می توانستند به مقدار محدودی از اینترنت استفاده کنند و به کاربران اجازه می داد به مواردی مانند آب و هوا، اخبار و به روزرسانی های ورزشی دسترسی داشته باشند.

سرانجام، سازندگان تلفن همراه، مهندسی این تلفن ها را برای دسترسی کامل به اینترنت آغاز کردند و مدیران وب برای انواع مشاغل، دفاتر دولتی و سایرین، شروع به طراحی وب سایت هایی کردند. این روند که “طراحی پاسخگو” نامیده می شد، چهره ی اینترنت را در میان مردم تغییر داد.

شبکه ها و دسترسی

یک تلفن همراه معمولاً داخل شبکه ای کار می کند که در شهرها، مناطق روستایی و حتی مناطق کوهستانی تشکیل شده است. اگر کاربر در منطقه ای واقع شود که هیچ سیگنالی وجود نداشته باشد، نمی تواند در آن مکان تماسی را برقرار یا دریافت کند. با این حال، این شبکه های تلفن های همراه هوشمند نیز امروزه تکامل یافته اند.

در ابتدا، شبکه مخابراتی 4G که پیشگام سیستم انتقال اینترنت بود، بوجود آمد. در حالی که 4G هنوز به عنوان “شبکه تلفن همراه” نامیده می شد، به جای تغییر مدار سنتی تلفن، به انتقال IP متکی بود که منجر به  دریافت و انتقال با کیفیت مناسب تر می شد.

در حال حاضر، یک مدل غالب به نام 5G در سراسر جهان در حال گسترش است. سیستم 5G از امواج فرکانس بالاتر و ساختار شبکه ای ارتقا یافته تر استفاده می کند که سبک کلی شبکه را تغییر می دهد و پهنای باند بیشتری را برای کاربران بوجود می آورد.

هر ساله با تولید تلفن های همراه هوشمند توسط شرکت ها، دو سیستم عامل اصلی نیز بر روی آنها در اختیار کاربران قرار میگیرد.این سیستم عامل ها به نام سیستم عامل های ios و اندروید شناخته شده اند که در تعداد بسیاری از تلفن های هوشمند استفاده می شوند.

همچنین با کمک هر دوی این سیستم عامل ها، صدها عملکرد مختلف و برنامه های کار آمد در تلفن های هوشمند توسط مهندسان، بوجود آمده است که به سرعت نیز درحال گسترش هستند.